Holidays

Zelfs op deze eerste ‘vrije’ dag dienen we redelijk vroeg op te staan. We hebben namelijk een helikopter vlucht geboekt vanuit Las Vegas naar de Grand Canyon. En ze komen ons om tien voor acht oppikken voor het hotel. De bus gaat via een aantal andere ophaalpunten aan hotels richting Bourler City. Echter onderweg krijgen we al een verwittiging dat er problemen zijn met de vluchten door de stevige wind die er staat. Bij aankomst dienen we ons eerst in te checken. Daarna is het verplicht om een safety filmpje te volgen. Maar we zitten daar nog naar te kijken als ze ons komen melden dat we praktisch gelijk mee kunnen. Onze piloot – een Oostenrijker – komt ons met een big smile ophalen. Een typische piloot met Ray Ban zonnebril, wit overhemd met roze epauletten, zwarte broek en de nodige allure. Na een uitleg over veiligheid en het vast gordelen in de helikopter kunnen we plaats nemen. Wat dan volgt is voor ons – ik denk wel dat ik mag spreken voor alle- een geweldig ervaring. Dit is voor mij de eerste keer in een helikopter. De flexibiliteit en het wendbare is opmerkzaam. Chantal vindt het te traag gaan. Maar toch gaan we met een gezwinde vaart de lucht in en trekken over het landschap. Eerst vliegen we naar de Hooverdam. We zien vanuit de lucht de dam en alles daarrond. Dat is al prachtig. Vervolgens is het verder richting Grand Canyon. Het Nationaal Park Grand Canyon of Grand Canyon National Park, gelegen in de staat Arizona, is een van de oudste nationale parken in de Verenigde Staten. Het park omvat de Grand Canyon, een diepe en steile kloof uitgesneden door watererosie van de rivier de Colorado en haar zijrivieren. De Grand Canyon wordt beschouwd als een van de grootste natuurlijke wereldwonderen. Het park is 4927 km² groot. Het gebied werd een nationaal monument op 11 januari 1908 en een nationaal park op 26 februari 1919. In 1979 werd het park op de Werelderfgoedlijst van UNESCO geplaatst. De Grand Canyon omvat een uitgebreid systeem van in elkaar overlopende Canyons, maar is niet de grootste of diepste canyon ter wereld. De waarde ligt in de combinatie van uitgestrektheid, diepte en kleurenrijkdom van de rotsen die aan de oppervlakte komen. Deze dateren uit het Precambrium. Vanuit de lucht krijg je een mooi zicht over de geul van de Canyon. En hoe dichter dat je komt hoe spectaculairder het wordt.  En dan vliegen we ineens in de Canyon. Je kan wel raden dat dit een prachtig zicht geeft. En na wat toertjes stoppen we op een mooi plaatsje in de Canyon. We hebben een direct zicht op de Colarado Rivier – (Spaans: Río Colorado) is een 2334 kilometer lange rivier in het zuidwesten van de Verenigde Staten en het noorden van Mexico en ontspringt in de gelijknamige Amerikaanse staat en stroomt door Utah, Arizona, Nevada en Californië alvorens ze op de grens tussen Baja California en Sonora uitmondt in de Golf van Californië – en zien de wanden van de Canyon. Daar biedt de piloot ons een ontbijt met bubbels. We krijgen een heus lunchpakket. Onze Oostenrijkse piloot animeert ons en hangt de grapjas uit. We genieten van het uitzicht en de speciale plaats. De plaats is wel de stop voor heel wat helikopters. Op een gegeven moment hebben we er een stuk of acht geteld. Vele foto’s worden genomen. Tegen elf uur vliegen we dan terug met een geweldige ervaring rijker. Een bus brengt ons terug naar Vegas. En om een beetje te bekomen nemen we een uurtje rust. Daarna wandelen we over de strip naar de verschillende hotels die een voor een pareltjes zijn. We beginnen met het Excalibur hotel die doet denken aan een burcht vanuit de middeleeuwen. Hier nemen we ook een kleinigheidje om te eten. Alhoewel, Amerikanen en kleinigheidjes ga niet goed samen. De porties zijn overal niet overdreven maar om een snack te vinden is het toch moeilijker. Maar we krijgen het wel op. We lopen door het hotel en zien dat deze allemaal op elkaar trekken. Het zijn namelijk allemaal casino hallen waar gegokt kan worden. Het volgende is een enorme piramide Luxor genaamd. Alles hier is in het teken van Egypte. Beelden, tekeningen, uitstraling brengen je allemaal in de oudheid van de Egyptenaren. Daar na is het terug de andere kant op. We komen voorbij de herdenking plaats van de schietpartij van de week ervoor. Vele bloemen, aandenken en ook mensen die doen herinneren aan deze tragedie. Het is toch vreselijk dat zoiets kan gebeuren. Het volgende hotel is dat van MGM dat ook weer zo’n mastodont is met enorme gokhallen. Aangezien we van het oude stadsgedeelte hebben gehoord nemen we de bus richting Fremont Street. En voor ons is dat veel gezelliger. Deze straten zijn prachtig overdekt en er is veel meer animatie dan op de strip zelf. Hier vind je overal optredens. Er is zelfs een geweldige saxofoon speler die de pannen van het dak speelt. Iedereen blijft er voor stilstaan. Ook hier lopen er stripfiguren rond waar je mee op de foto kunt. Echter hier zijn de vrouwelijke figuren wel iets pikanter gekleed. Dat geeft natuurlijk hilarische beelden.  Op een paar plaatsen zijn er vrouwelijke Dj’s aan het draaien. Die brengen de sfeer er goed in. Wat hier direct opvalt is de kabelbaan boven ons hoofd. Dit zijn kabels gespannen van de ene kant van Fremont naar de andere waar ze mensen laten glijden boven de hoofden van iedereen. Dit geeft natuurlijk spectaculaire beelden en gegil. Boven de kabels is een elektronisch dak die Fremont Street overkapt. Hierop is elk uur een show te zien waarbij men prachtige flashy beelden projecteert.  Je ziet van alles passeren zoals muziek van de Who, veel kleuren en opvallende taferelen.  Na echt genoten te hebben nemen we de bus terug. De eerste stop is het Venice hotel. Een hotel waarbij Venetië is nagebootst met de echte authentieke sfeer en natuurlijk de waterlopen en de gondels inclusief de gondeliers. Je waant je echt buiten door de blauwe lucht die het plafond heeft. Het is werkelijk fenomenaal. Hier moeten we toch iets kunnen eten. Dat doen we in een Italiaans aandoende restaurant. En als je in zo’n spectaculaire omgeving bent moet je daar natuurlijk ook wat meer voor betalen. Dan is dat maar zo. Na het eten gaan we nog wat over de strip. Echter mijn pijp is al helemaal uit. Dus wij vieren (Karin, Chantal, Luk en ik) besluiten terug te gaan naar het hotel. Daar liggen we tegen een uur of elf in ons bed. Ina en Erwin met Marc ontdekken LA nog wat verder.